Gdyby znane były dokładnie wszystkie czynniki, które wywierają wpływ na żerowanie ryb, można by zawsze nieomylnie orzec, czy dziś będą brały na wędkę ryby lub nie.Dotąd jednak nie są znane wszystkie czynniki, które mogą mieć wpływ na apetyt ryb lub jego zanikanie. Za najważniejsze z tych czyn­ników nauka uznaje temperaturę, tlen oraz światło.

Pobieranie pokarmu przez ryby jest w wysokim stopniu uzależnione od zmian temperatury.Dla niektórych np. gatunków ryb słodkowodnych, jak strzebla, sumik karłowaty (amerykański), różnicę w pobieraniu pokarmu wywołują już zmiany temperatury wynoszące około 1 stopnia.Toteż żaden z wędkarzy udając się w lecie na połowy nie powinien liczyć na dobre wyniki, jeżeli w dniu wyjazdu po dłuższym okresie ciepła gwałtownie obniży się temperatura.

Temperatura otoczenia ma duży wpływ na pobieranie pokarmu przez ryby. Każda zmiana temperatury znajduje odbicie we wszelkich funk­cjach życiowych ryb, a więc także w intensywności pobierania przez nie pokarmu, w zakończeniu lub wznowieniu żerowania.

Ciepło pobudza organizmy do życia, niska temperatura powoduje ograniczenie lub zanik ich funkcji życiowych. Dla większości gatunków ryb słodkowodnych najkorzystniejsze warunki rozwoju występują temperaturze wody od 20 do 28°. Rozpiętość wahań temperatury poszczególnych gatunków ryb jest różna. Karp np. najintensywniej żeruje przy temperaturze 22—24°.

Sen zimowy, któremu ulegają prawie wszystkie ryby karpiowate, również ściśle jest związany z obniżeniem się ciepłoty wody. Karp zapada w „letarg" w rodzaju snu zimowego, całkowicie przestaje się odżywiać, gdy temperatura wody spadnie poniżej 8°.

Najlepiej ze wszystkich ryb słodkowodnych znoszą zmiany tempera­tury otoczenia ryby łososiowate.

Prócz ciepłoty wody również temperatura powietrza ma duży wpływ na żerowanie ryb. Na przykład silne, ciepłe wiatry powodują parowanie wody, wywołują przez to powstawanie mgieł, które z kolei przyczyniają się do oziębienia zbiorników wodnych i do zmniejszenia żerowania.

Długotrwałe upały, nagłe zmiany pogody, a więc temperatury, ciśnie­nia, zachmurzenia, wyż barometryczny,-nie są sprzyjające dla wędkowa­nia z tego względu, że w takich warunkach ryby źle żerują.

Wiosenne, kwietniowe lub majowe burze nie mają wpływu na żero­wanie ryb, natomiast w czasie lata nieraz już na kilkanaście godzin przed nawałnicą ryby przestają pobierać pokarm. Słabe nasycenie wody tlenem — gazem potrzebnym rybom do oddychania, a więc niezbędnym do życia — ma ujemny wpływ na żerowanie. Od nasilenia światła za­leży rozwój wodnych roślin, a od ich ilości stopień nasycenia wody tle­nem, z którym łączy się, jak już wspomniano, silniejsze lub słabsze żerowanie ryb.

Dalszymi czynnikami wywierającymi wpływ na żerowanie ryb są zakwity wody, okresy rozwoju organizmów zwierzęcych oraz wiatry i długotrwałe deszcze.

Rozwój znacznej ilości glonów, np. zielenic, okrzemek, wiciowców oraz sinic, ma ujemny wpływ na żerowanie ryb. Rozkład ciał organicznych powoduje tak duży ubytek tlenu w wodzie, że ryby na skutek tego przestają pobierać pokarm, a nawet często giną. Woda pod wpływem nadmiernego rozwoju glonów przeważnie nabiera zielonego odcienia i po tym kolorze można poznać zakwity.

W lecie przypada największy rozwój organizmów zwierzęcych w wo­dzie. W tej porze roku ryby najsłabiej biorą na wędkę, ponieważ mają duże ilości naturalnego pokarmu. Jeśli więc dostrzeże się nad wodą rójkę owadów, np. jętek, nie ma co moczyć wędki, gdyż na pewno wyniki będą słabe lub żadne.

Wiatry wiejące z kierunków północnych, wschodnich lub północno-wschodnich niosą chłód, oziębiają powierzchnię zbiornika, obniżają jego temperaturę i przez to oddziałują ujemnie na żerowanie ryb.

Ryby doskonale żerują po ustaniu długotrwałych deszczów, zwię­kszających utlenienie wody, jak również podczas przelotnego dżdżu. Ponadto falowanie oraz opady dżdżu są korzystnymi okolicznościami dla łowiącego, ponieważ pod wpływem fali oraz deszczu powierzchnia wody staje się mało przezroczysta i rybie trudniej jest dostrzec wędkarza.

Wiosną ryby najlepiej żerują w późnych godzinach rannych i po­południowych. W lecie podczas dni upalnych ryby doskonale żerują we wczesnych godzinach rannych, zwłaszcza gdy poranek jest bezwietrzny i niemglisty. Łowiąc latem w dni skwarne dobrych wyników można się również spodziewać w godzinach przedwieczornych lub o zmierzchu. Naj­lepsza pora wędkowania jesienią przypada na godziny między 9—15, zimą natomiast pomiędzy 11—14.

Wydaje się, że najlepsze godziny łowienia, bez względu na porę roku (z wyjątkiem zimy), przypadają na godziny od 7 do 9. Wędkując często w wodach nizinnych właśnie w tych godzinach, niejednokrotnie wyławia się największe ilości ryb.